İlkokuldaydım belki de daha küçük ilk tığı elime aldığımda, etrafımda anneanne, anne, teyze, kuzenler hepsi bilirdi tığ nasıl tutulur örgü nasıl örülür diye.
Küçük el bezleri olurdu genellikle ilk yapılanlar, nasıl keyif verirdi ortaya bir şey çıkarmak, sonra ustalaştıkça sıra dantele gelirdi.
Okullarda el işi dersi olurdu, evde öğrenemiyen çocuk orada öğrenirdi. Renkler sakinleştirir, yaratım özgüveni artırır, konsantrasyonu gelişirdi. Eğer el işi hocanız bu dersin amacının ne olduğunun farkında olup yaptığınız işler de mükemmellik aramıyorsa en sevilen derslerden biriydi.
Örgü, dikiş, boyama hiç farketmez hepsi bana çok iyi geliyor ama bu ara örgü ön sırayı kaptı. Bakınız İstanbul,da rengarenk bulunan iplerle keyifteyim.
Ama ben o salyangoza da bayıldım :)
YanıtlaSilBu yaz döneyim beklerim bahçeye , hem salyangozla da tanışırsın ;)
SilSatırları sanki ben anlatılıyormuşum gibi okudum, Çok benziyor tığlarla iplerle tanışmamız. Bu ara kesinlikle benimde favorim rengarenk iplerin beyazla buluşması, kolay gelsin...
YanıtlaSilKeşke ben de kızıma aktarabilsem ama hiç ilgilenmiyor :(
SilRenklerin güzelliği, hakikaten terapi gibi :)
YanıtlaSilÇiçek bahçesine döndü gelmiyen bahara inat.
Sil